Tavuklarin Yeni Yemlik ve Sulugu

Permakultur okumalarinda bolca karsima cikan sey gunluk gidis gelislerden kaynaklanan gereksiz enerji kaybini minimize etmek. Gidilecek yer uzak ya da yol ustu olmayan bir yer ise, bu yerin rutin ziyaretleri aksamaya basliyor. Kimi zaman uzak bir bahce, zaman icinde usenmeler uc uca eklenince ihmal edilmis ve mutsuz bitkilerle dolu hale gelebiliyor ki biz bunu gayet iyi biliyoruz. O yuzden kumesin, sebze bahcesinin, seranin, kompost kutusunun vs. eve gore konumu daha basta iyi dusunulmeli. Bizim kumes eve cok yakin olmadigindan gunde bazen 2 kez yem ekleme ve su yenileme isi sicaklarla birlikte iyice cekilmez olmustu. Bu sorunu hem yem hem de su kaplarinin kapasitesini artirarak cozmeye calisiyoruz.

Yem kabi olarak pazardan aldigimiz beyaz dikdortgen kabi ve icine sigacak bir kovayi kullandim. Kovanin iki tarafini, tabana yakin ince seritler halinde kestim. Daha sonra kovayi 4 vida/somun ile dikdortgen kaba vidaladim. Kapagi da buranin meshur ruzgarlari ile ucmasin diye iki minik delik delip kovaya takilip cikarilabilir tellerle tutturdum. Sanirim 1 hafta gidecek bunun icindeki yem.



Suluk tasarimini internetten kopya cektim. Malzemeler, bildigimiz su damacanasi, ucuna, bir tarafina yakin delik deldigim PVC boru parcasi ve kova. Kovanin altina yakin, 1 tavugun kafasinin sigabilecegi kadar bir delik oydum. Eger su icme sirasi uzarsa bu delikten kovanin etrafina birkac tane daha acilabilir. Damacana, agzi boruya girecek sekilde kovanin icine ters cevriliyor. Bu hareketi dolu damacana ile yapmak biraz zorlu ama hergun, bazen birkac kez suluk yika/doldura gore cok buyuk bir iyilestirme.



Onemli not: Kovaya delik acilirken su seviyesinin altina gelmeyecek sekilde olmasina dikkat edilmeli, yoksa tum su akip bosalir.

Yeni yemlik ve suluk kumeste, is basinda.