Ciftcilik zor zenaat

Bu sabah Jenkins projesi icin saat 6:30'da ayaktaydik. Tugrul proje sahasina giderken ben de Layka'yi yuruyuse cikardim. Layka bu sabah yuruyusleri icin hep cok motive. Eee, inekler, keciler, kaplumbagalar...

Yuruyus yolumuz, koyun disindaki tarlalara dogru giden patika bir yol. Her zamanki gibi giderken, bir traktor sesi duydum. Kenara cekilip, traktorun gecmesini bekledim. Traktordeki adam biz yaslarda, belki daha genc, atletli, esneye esneye traktorunu kullaniyor. Gunaydinlastik. Yanimdan gecerken, adamin arkasinda bir sey dikkatimi cekti, arkasindan daha dikkatli bakinca anladim: bir tufek. Buyuk ihtimal kuru siki atan bir tufek, ve geceyi tarlasinin basinda, domuzlari bekleyerek gecirdi, simdi de evine donuyor! Daha ilerden ise konusma sesleri geliyordu, devam ettim. 3 kisilik bir aile. Hepsi de egilmis, bir seyler ekiyor. Bir kac gun once Ozgur'un soyledikleri aklima geldi. Simdi guz domatesi ekme zamani. Kizlanlilarin gelirinin cogu bu ekimden gelirmis. Herkes haril haril onunla ugrasiyor. Burada hemen her gun bir mahallenin pazari. Ozgur ve ailesi her gun tarlaya gidip bir sonraki gunun pazari icin sebze topluyor.

Kizlan koyu, koyluleri ari gibi. Vizir vizir calisiyor. Bakalim buranin kisi nasil...