Sabah yuruyuslerimiz

Bu sabah normalinden bir yarim saat erken kalktilar. Saat 6:30 itibariyla yollardaydik. Epeydir bizim arsanin arka tarafindaki "ormanlik" arazide yuruyoruz. Ormanlik dendigine bakmayin, agactan cok fundalik var. Kirmizi toprak uzerinde cesit cesit bitkiler. Sabahlari cok guzel oluyor. Artik havalar da o kadar sicak degil.




Genelde ayni yerlerde ama farkli yollardan giderek dolasiyoruz. Layka kendi kendine takiliyor. Cevremizde belli bir capi asmadan, bizi gozden ya da burundan (bizi gormekten cok kokularimizla takip ediyor bence) kaybetmeden istedigi gibi dolasiyor. Kendine guveni acayip yerine geldi. Eskiden dibimizden ayrilmazdi!:)



Layka gecen hafta bir keci/koyun bacagi bulmus. Birkac gun onu her gidisimizde bulup, donus yoluna kadar agzinda tasiyip, sonunda bizim israrlarimizla bir yerlerde saklayip eve geliyorduk. Bir gun iyice abartti, eve getirmek istedi. Birakmadigi gibi, bizi yanina da yaklastirmamaya basladi. Donus yolunda, basinda tam 10 dakika ugrastim. "Birak Layka" diyorum surekli. Bir ara birakip, hemen agzina geri aliyor. Artik umidi kesmeye baslamistim. Eyvah diyorumm, Cesar gorse cok fena kizar!:) Butun alpha'lik cope gidecek! Taktik degistirmeye karar verdim. Bir ara birakti, ben hemen hadi bakalim gidiyoruz deyip harekete gectim. Bozuntuya vermeden, sanki ben de zaten gidecektim misali!:) Layka hemen agzina alip, yanimda yurumeye basladi. Sonra ara ara durup Layka birak deyip biraktirip, ardindan da hemen hadi bakalim gidiyoruz deyince, bizimki alisti. Ve bir ara kemikten biraz uzaklasti. Hemen sahin gibi atlayarak, elime aldim! Sonra da yolun kalaninda dibimde yuruyerek eve geldik. Bacak hemen torbaya ve de cope gitti! Boylece alpha'ligi da kurtardim sanirim!;)

Donus sonrasi susamisiz: